Ανθολογία Εσθονικής Ποίησης

Ανθολογία Εσθονικής Ποίησης. “…απ’ τον αμίλητο καιρό”. Μετάφραση: Μαγδαληνή Θωμά. Αθήνα: Εκδόσεις Βακχικόν, 2018, 200 σελ.

Contents:

Εισαγωγή

Juhan Liiv:
Της βραδιάς
Μελωδία
Χελιδόνι
Αν ποιητής γινόμουνα
Δύο καιροί
Νιφάδα χιονιού
Ένα πεύκο
Κάθε μέρα το καλύτερο ελπίζουμε
Παγωνιά
Η χειμερία νάρκη του ποιητή

Εrnst Εnno:
Νοσταλγία
Το βραδινό τραγούδι του οδοιπόρου
Του φεγγαριού το φέγγος….
Χειμωνιάτικη ομίχλη
Ήσυχα που έχουν oλα γίνει….
Στην ανοιξιάτικη βραδιά
Την ώρα του κηρύγματος
Πεθυμιά
Στριφογυρίζει ο άνεμος
Λευκή λήθη

Marie Under:
Διακοσμώντας
Ηλιόλουτρο
Έκσταση
Θυμωμένη άνοιξη
Του πόνου η σιωπή
Εποχή του πένθους μετά το θάνατο της μητέρας
Κοντοστέκομαι

Ηeiti Τalvik:
Φθινόπωρο
Ψηφίδες εξομολόγησης
Στο πανηγύρι
Μετανάστης
Όταν πέφτει η ομίχλη
Ύστερη επανάσταση
Νύχτα
Βλάσφημη μπαλάντα
Αλήθεια
Για τους μοναχικούς εμάς

Βetti Αlver:
Της εποχής των ποιητών 1
Της εποχής των ποιητών 2
Σύγκριση
Στην πηγή
Φοβού τον έπαινο
Από το παλιό τετράδιο
Σπιτικοί λογαριασμοί
Τα κοράλλια του ποταμού
Το χέρι που χάνεται
Στιγμή του ανθρώπου

Κarl Ristikivi:
Κάποτε βρέθηκα κι εγώ σε μια οδό αρκαδική
Ένα καράβι κόβει κύματα, όπως μέσα σε κάθε τραγούδι
Νοσταλγία του σπιτιού – πόθος μισεμού
Οι ρίζες μας δεν βρίσκονται στα παιδικά μας χρόνια
Ακόμα και η πορεία της σαύρας πάνω στην πέτρα αφήνει χνάρι
Παίζει η ορχήστρα, ένα φεγγάρι στο νερό
Φτέρες

Juhan Viiding:
Το τραγούδι του γέρου
Στο νοσοκομείο των παίδων
Νέμε -μικρή πολιτεία δίπλα στο Ταλλίν
Στην ταβέρνα με τον γιο
Η ερώτηση του ναύτη
Όταν κοιτάζω γυμνή γυναίκα
Μου είναι τώρα φανερό
Στιγμή

Ηando Runnel:
O φίλος τον φίλο τον νιώθει απ’ τα μάτια
Πες μου για κείνον τον καιρό
Απλό
Μ’ αρέσουν τα πράγματα
Ίσως ο έρωτας να είναι ωκεανός
Στη γη εκείνη πλάϊ στο κύμα
Έχει ο καθένας τον θάνατό του
Ποτέ μου εγώ δεν είδα τον πατέρα
Βγαίνει ο ήλιος στην κοιλάδα
Κει που ο διάολος σε φτύνει
Αγαπημένο, τρυφερό
Η τέχνη μικρή, η ζωή μεγάλη
Η νύχτα ζει σ’ ένα σύννεφο πυκνό
Μέλι ποτίζει την ψυχή μου
Εκεί ψηλά, πολύ ψηλά
Καλό νερό θέλει το ψάρι

Jaan Kaplinski:
Λιώνει το χιόνι. Στάζει το νερό
Ήρθε η άνοιξη, τα ούλα ματώνουν
Μέσα από το κελάρι
Χρόνια τώρα, τον μάρτη πάντα
Γύρισα απ’ το τέχτβερε. Ήταν βράδυ κυριακής
Ήχοι: το μούρμουρο του ψυγείου. Ένα τρίξιμο της πόρτας
Σκέφτομαι πάλι τα διαβασμένα – τον τρόπο με τον οποίο στον κόσμο
Να γράψεις κάτι. Να μιλήσεις
Μετακινείται συνεχώς το σύνορο ανάμεσα σε δύση και ανατολή
Από τις μνήμες ξεφυτρώνουνε
Όσο χαμηλότερα
Έχεις υπάρξει
Η προσευχή είναι που μένει
Πέρνα πιο ψηλά

Paul Eerik Rummo:
O ήρεμος τρελός
Ο φρενοβλαβής τρελός
Ο συνηθισμένος τρελός
Οι κανονικοί άνθρωποι
Συνάντηση
Όποιος περιφρονεί να δει της γης τον ήλιο καθημερινά
Τραγούδια από την ταινία «το στερνό λείψανο»
Καλός όποιος νομίζει, οι θεοί είναι πολλοί
Ένας άντρας ονειρεύτηκε μια ουράνια δικαιοσύνη

Doris Kareva:
Ούτε μια προσευχή δεν υπάρχει
Απ’ τη ζωή επιστρέφει η πέτρα του θανάτου
Τι παράξενο -σε κάλεσα στην σκέψη μου
Ποτέ δεν είναι η δύση
Πάρε με σαν μεζεδάκι
Φωλιάζει μέσα μου η τρυφεράδα σου
Ο κόσμος η απάντηση
Τα δέντρα στέκονται, ψηλά και γερά
Αόματα, αόματα
Ένα τσόφλι αυγού σπασμένο

Jüri Talvet:
Έχεις δικαίωμα να πιστεύεις τα σημάδια που σου αρέσουν
Και ο θεός βοηθός
Για το χαμένο διαβατήριο
Ο ανθρώπινος δρυμός
Όταν ρωτήθηκε πως το υπερασπίζουμε
Γέφυρες, δρόμοι
Εκπλήξεις του κλίματος
Να μάθεις να ξεντύνεσαι
Σκόνη κι άνοιξη
Πορεία ψυχής
Opus Nigrum
Χρέος
Απογυμνωμένοι στα μισά του δρόμου

Mari Vallisoo:
Aυτή που φεύγει
Ελεύθερη
Από δω πέρα
Πτήση
Μάγισσα
Χαμένος
Άνοιγμα
Κατάρας ξόρκι
Αρχιτεκτονικό
Ντλαπ
Καψόπιδου στα ξιένα κει

Kristiina Ehin:
Σαν χιόνι απαλά
Το γελαστό από παρεξηγήσεις βαρκάκι μας
Ανεκπλήρωτοι έρωτες
Πόλη θεόρατη με τη μυρωδιά μιας ανοιξιάτικης φωτιάς
Η αγροικία των παππούδων του φίλου μου
Ήταν η μέρα ζεστή τότε επί Μπρέζνιεφ
Τι να κάνεις με τις κούκλες
Να γεννήσεις παιδιά
Το παιδί μου ήρθε στον κόσμο με το κινητό στο χέρι
Να είσαι εδώ